İlayda Günal’ın Mektubu

Ali Günal’a

İlk sevgilim, İlk kahramanım, Babam;

Seni her düşündüğümde gözlerimin dolmasına mani olamıyorum. Kendimi ne kadar sıksam da o damlanın yanaklarımdan süzülüp kağıdıma akmasına mani olamıyorum işte.

Seni en son gördüğümde hasta yatağında ruhunu teslim ediyordun. Artık o güvenli ellerini bırakmak mecburiyetinde kalmıştım. 6 yaşındaydım. O yüzden hep döneceksin sanmıştım. Ne kadar masummuşum ve ne kadar yanılmışım . İşte şimdi büyüdüm  tam 15 yaşına geldim o zaman anladım artık hiç gelmeyeceğini.

Dünyaya geldiğimde kalbimde hissetmiştim o güvenli ellerini. Bir de sert bakışın vardı ya, hani  bir o kadar da yumuşak yüreğin… Her zorluğa göğüs geren cesaretin. Seni hatırlamıyor olmak bana hiçbir zaman bir şey farkettirmedi çünkü sen her zaman kalbimdesin benim.

Aslında ben ilk doğduğum an aşık oldum sana baba. Her kız sever babasını, ama benim ki farklıydı sanki . Hep hayatımı seninle doyasıya yaşamak istedim sanki bir gün gideceğini hissetmişim gibi.

Sen gittin baba. Erken gittin. Herkes senden bahsediyor; çok güçlüydü, çok dürüsttü,erken gitti,mekanı cennet olsun, onun kadar iyi insan görmedim, diye… Herkes birşeyler diyor. Madem bu kadar güçlüydün, bir hastalığa mı göğüs geremedin,onu mu yenemedin bizim için ?

Sen gittin belki ama arkanda o kadar güçlü bir kadın bıraktın ki hem anne oldu bize, hem baba. Her zorluğa göğüs geren bir kadın . Biz senin ona emanetiniz . Merak etme baba emanetine öyle sahip çıkıyor ki, yanımızda olsan ağlarsın. Annem öyle bir kadın ki sırf biz üzülmiyelim diye gözyaşlarını içine atan bir anne .

Ne olursa olsun baba ben senin kızın olmaktan , ben Ali GÜNAL’ın kızı olmaktan gurur duyuyorum .

                                                                                                 İLAYDA GÜNAL

Reklamlar